Αποκωδικοποίηση της Άγιας Οικογένειας του Μιχαήλ Άγγελου
Η παρούσα αποκωδικο ποίηση δεν αφορά την "Άγια Οικογένεια", ούτε κατά διάνοια την αμφισβήτησή της και τον ρόλο που έπαιξε στο παγκόσμιο προσκήνιο. Αφορά τις κρυμμένες σκέψεις του ζωγράφου Μιχαήλ Άγγελου, οι οποίες βγήκαν χωρίς να το καταλάβει, επάνω στην τοιχογραφία του για τις αλήθειες που ήξερε και είχαν πέσει στην αντίληψή του κατά τη διάρκεια της παραμονής του μέσα στους ναούς προκειμένου να ζωγραφίσει τις παραγγελίες των ιερωμένων.
Έτσι λοιπόν, μετά από μεγάλη έρευνα κατέληξα στα εξής συμπεράσματα: Ο Μιχαήλ Άγγελος, σκεπτόμενος ότι ο άνδρας που ζωγραφίζει ταυτίζεται με ιερωμένους και έχοντας μια άσχημη ηθική εικόνα γι' αυτούς, χωρίς να το καταλάβει στο πόδι του μικρού παιδιού σχηματίζει και πάλι την μορφή του φαλακρού άνδρα να ορέγεται τα γεννητικά όργανα του παιδιού ενώ η γυναίκα σπρώχνει με το χέρι της το σχηματιζόμενο κεφάλι.
Έτσι λοιπόν, μετά από μεγάλη έρευνα κατέληξα στα εξής συμπεράσματα: Ο Μιχαήλ Άγγελος, σκεπτόμενος ότι ο άνδρας που ζωγραφίζει ταυτίζεται με ιερωμένους και έχοντας μια άσχημη ηθική εικόνα γι' αυτούς, χωρίς να το καταλάβει στο πόδι του μικρού παιδιού σχηματίζει και πάλι την μορφή του φαλακρού άνδρα να ορέγεται τα γεννητικά όργανα του παιδιού ενώ η γυναίκα σπρώχνει με το χέρι της το σχηματιζόμενο κεφάλι.
Η σεξουαλική διάθεση του άνδρα της ζωγραφικής φαίνεται από το ύφος που έχει να κοιτάζει και να προσπαθεί να πετύχει σεξουαλική παρενόχληση. Επίσης, το αγόρι της ζωγραφιάς με τον αγκώνα του σπρώχνει τον άνδρα και αυτό έχει την προσοχή του για τη διαφύλαξη των γεννητικών του οργάνων. Ο Μιχαήλ Άγγελος έχοντας κακές εντυπώσεις από τον τότε κλήρο δημιουργεί ζωγραφίζοντας και μια άλλη εικόνα η οποία εμφανίζεται κάτω από το χέρι της γυναίκας και σχηματίζει έναν μανδύα που καλύπτει τα μάτια και φαίνεται μόνο το στόμα και η μύτη.
Αυτό σημαίνει ότι οι κληρικοί, κατά τη γνώμη του Μιχαήλ Αγγέλου, έκρυβαν τα σεξουαλικά τους όργια κάτω από τους μανδύες τους κρατώντας τα στόματά τους κλειστά ενώ οι περισσότεροι από αυτούς είναι ηλικιωμένοι, και αυτό φαίνεται από τον ζαρωμένο λαιμό της φιγούρας. Επίσης, ο άνδρας κάθεται πιο ψηλά από την γυναίκα που δηλώνει ότι είναι ανώτατος ιερωμένος. Στο λαιμό του άνδρα σχηματίζεται μια γυμνή γονατιστή γυναίκα που σαν να λέμε "του κάθεται στο σβέρκο" και τον εκλιπαρεί για σχέση αλλά εκείνος σχεδόν αδιαφορεί, διότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την παιδεραστία.
Ένα παιδάκι που είναι στη δεξιά πλευρά του πίνακα, ενώ έχει τη διάθεση να στραφεί στον ιερωμένο και θέλει βοήθεια, από το βλέμμα του, το βλέμμα ικεσίας που έχει, απομακρύνεται με το αίσθημα του φόβου. Στο πίσω μέρος της εικόνας, αριστερά και δεξιά, υπάρχουν γυμνές φιγούρες οι οποίες δείχνουν ότι έχουν μεταξύ τους ίντριγκες και αντιπαραθέσεις για το ποιοι είναι καλύτεροι και με ποιους κάνουν ερωτικά παιχνίδια.
Το ότι οι φιγούρες είναι πίσω από τον άνδρα, δείχνει τα περασμένα γεγονότα σεξουαλικών οργίων στη ζωή του. Στο έξω μέρος της κορνίζας υπάρχουν 2 πρόσωπα πλούσια, καθώς φαίνονται και αξιοπρεπή κατά κόσμο, εκτός του κληρικού περιβόλου, πιθανόν πολιτικά πρόσωπα της εποχής που βλέπουν και ξέρουν τα σεξουαλικά όργια που διαδραματίζονται και που άλλοι τους παρακολουθούν χωρίς να αντιδρούν και άλλοι, όπως ο δεξιός της φωτογραφίας, δυσφορούν χωρίς όμως να αντιδρούν. Τα βουνά δε στο βάθος του πίνακα παραπέμπουν σε κλειστούς χώρους με ψηλά τείχη ενώ τα σεξουαλικά όργια διαδραματίζονται σε υπόγεια δωμάτια, μακριά από κοινή θέα.
Αυτό σημαίνει ότι οι κληρικοί, κατά τη γνώμη του Μιχαήλ Αγγέλου, έκρυβαν τα σεξουαλικά τους όργια κάτω από τους μανδύες τους κρατώντας τα στόματά τους κλειστά ενώ οι περισσότεροι από αυτούς είναι ηλικιωμένοι, και αυτό φαίνεται από τον ζαρωμένο λαιμό της φιγούρας. Επίσης, ο άνδρας κάθεται πιο ψηλά από την γυναίκα που δηλώνει ότι είναι ανώτατος ιερωμένος. Στο λαιμό του άνδρα σχηματίζεται μια γυμνή γονατιστή γυναίκα που σαν να λέμε "του κάθεται στο σβέρκο" και τον εκλιπαρεί για σχέση αλλά εκείνος σχεδόν αδιαφορεί, διότι ενδιαφέρεται περισσότερο για την παιδεραστία.
Ένα παιδάκι που είναι στη δεξιά πλευρά του πίνακα, ενώ έχει τη διάθεση να στραφεί στον ιερωμένο και θέλει βοήθεια, από το βλέμμα του, το βλέμμα ικεσίας που έχει, απομακρύνεται με το αίσθημα του φόβου. Στο πίσω μέρος της εικόνας, αριστερά και δεξιά, υπάρχουν γυμνές φιγούρες οι οποίες δείχνουν ότι έχουν μεταξύ τους ίντριγκες και αντιπαραθέσεις για το ποιοι είναι καλύτεροι και με ποιους κάνουν ερωτικά παιχνίδια.
Το ότι οι φιγούρες είναι πίσω από τον άνδρα, δείχνει τα περασμένα γεγονότα σεξουαλικών οργίων στη ζωή του. Στο έξω μέρος της κορνίζας υπάρχουν 2 πρόσωπα πλούσια, καθώς φαίνονται και αξιοπρεπή κατά κόσμο, εκτός του κληρικού περιβόλου, πιθανόν πολιτικά πρόσωπα της εποχής που βλέπουν και ξέρουν τα σεξουαλικά όργια που διαδραματίζονται και που άλλοι τους παρακολουθούν χωρίς να αντιδρούν και άλλοι, όπως ο δεξιός της φωτογραφίας, δυσφορούν χωρίς όμως να αντιδρούν. Τα βουνά δε στο βάθος του πίνακα παραπέμπουν σε κλειστούς χώρους με ψηλά τείχη ενώ τα σεξουαλικά όργια διαδραματίζονται σε υπόγεια δωμάτια, μακριά από κοινή θέα.
Αποκωδικοποίηση της Γκουέρνικας του Πικάσο
Ο διάσημος πίνακας Γκουέρνικα του Πικάσο, εκτέθηκε για πρώτη φορά σε Έκθεση στη Γαλλία το 1937 σε μνήμη των θυμάτων για το βομβαρδισμό της πόλης Γκουέρνικα. Ο πίνακας είναι τεραστίων διαστάσεων, περίπου 8 μέτρων, με λάδια σε καμβά με σκούρα χρώματα ελάχιστο λευκό, ζαχαρί, γκρι ανοιχτό και πολύ γκρι σκούρο, και όλα αυτά σε μαύρο φόντο. Πολλοί ιστορικοί τέχvης έχουν γράψει γι’ αυτόν τον πίνακα ότι απεικονίζει με έναν τραγικό τρόπο τον θάνατο και τις κραυγές απεγνωσμένων ανθρώπων κατά τον βομβαρδισμό της Γκουέρνικα. Ο πίνακας τώρα εκτίθεται στο Μουσείο Πικάσο πίσω από αλεξίσφαιρα τζάμια.
Ο Πικάσο στο μέσον του πινάκα σχεδόν θέτει τον εαυτό του, μόνο το κεφάλι του χωρίς σώμα, διότι νοητικά παρευρέθη σε αυτή την κόλαση του βομβαρδισμού και όχι με το σώμα του. Από το πίσω μέρος του κεφαλιού του ξεκάνει ένα σκούρο χρώμα, μετά γίνεται πιο γκρι, μετά λίγο πιο ανοιχτό ενώ καταλήγει σε λευκό χέρι που κρατά ένα κερί κοντά σε ένα Ήλιο με μάτι. Αυτό σημαίνει ότι ενώ στην αρχή του συμβάντος έθλιβα, σιγά-σιγά άρχισε ο πόνος να απαλύνεται και να γίνεται ιδέα καλλιτεχνική, σαν φως που θα λάμψη στον κόσμο και θα δώσει μηνύματα για το δράμα του βομβαρδισμού της πόλης Γκουέρνικα. Ο Ήλιος με το μάτι δείχνει ότι ήθελε μέσα από τον πίνακα να ρίξει όλα τα βλέμματα του κόσμου επάνω σε αυτή την καταστροφή και αυτό να τον κάνει διάσημο.
Το άλογο που είναι κάτω από το κεφάλι του Πικάσο δείχνει ότι ο Πικάσο ήθελε το έργο του να καλπάσει σε όλο τον κόσμο και να φύγει από τον κλειστό κύκλο του, γι’ αυτό και εξάλλου έστειλε τον πίνακα στο Παρίσι το 1937. Το ένα πόδι του άλογου στο πίσω μέρος του κάτω στον πίνακα κρατά κάτι μικρό. Αυτή είναι η αμοιβή του πίνακα, κάτι λίγα χρήματα καταλήγει την γνώμη του προς το τέλος της υπόθεσης, δηλαδή της έκθεσης του πίνακα σε σχέση με την μεγάλη δόξα που θα έχει. Ενώ το σώμα του άλογου είναι προς εκείνον, ο Πικάσο με το χέρι του που κρατά το κερί στρέφει το πρόσωπο του άλογου προς την άλλη κατεύθυνση που έχει το σώμα του, δηλαδή προς άλλες χώρες να καλπάσει μακρινές.
Στην συνεχεία αν προσέξουμε κάτω από το κεφάλι του Πικάσο βλέπουμε μέσα από τον μανδύα του να ξεπροβάλει μια όμορφη γυναίκα ενώ το κορμί της είναι κρυμμένο μέσα στον μανδύα του. Αυτό σημαίνει ότι ο Πικάσο διατηρεί κρυφή σχέση με αυτή την επιφανή καλοαναθρεμμένη γυναίκα η οποία τον θαυμάζει, τον στηρίζει και κοιτάζει το κερί, δηλαδή την ιδέα του για την Γκουέρνικα ενώ πιστεύει στην επιτυχία του.
Κάτω απ αυτήν την γυναίκα ξεπροβάλλει μια άλλη γυναίκα με σκεπασμένο το στόμα κρατώντας ένα παιδί. Είναι η γυναίκα του η οποία εγκαταλείπει το σπίτι τους με το παιδί τους, στενοχωρημένη και ντροπιασμένη χωρίς να μιλήσει σε κανένα για την σχέση του άντρα της, γι’ αυτό έχει μαντήλι στο στόμα και σκυμμένο κεφάλι.
Στην άκρη δεξιά του πίνακα υπάρχει μια γάμπα και μια πατούσα σε προσπάθεια σπρωξίματος. Αυτό υπονοεί ότι ο Πικάσο είναι εκείνος που σπρώχνει και τα προσωπικά του αλλά και τα επαγγελματικά του με όλη την δύναμη του εκείνον που αυτός θέλει, ενώ η ωραία γυναίκα τον στηρίζει με το χέρι της φανερά (το χέρι που βγαίνει στο πλάι της).
Στο επάνω μέρος δεξιά του πίνακα ένας άνδρας δεν μπορεί να καταπιεί ένα τετράγωνο σχήμα. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι στην Γκουέρνικα δεν μπορούν να καταπιούν το γεγονός του βομβαρδισμού. Στο κάτω μέρος του πίνακα δυο χέρια σφίγγουν το ένα με το άλλο. Είναι οι κρυφές συμφωνίες των πολίτικων που έγιναν για αυτόν τον πόλεμο.
Στο αριστερό μέρος του πίνακα σε κλισέ υπάρχει ένα βουνό που καπνίζει. Η σημασία του είναι ότι η υπόθεσης έκλεισε για την Γκουέρνικα αλλά οι φήμες και τα σχόλια συνεχίζονται. Επίσης ο ταύρος δίπλα στο βουνό και κάτω η γυναίκα με ένα μωρό στην αγκαλιά και το νεκρό κεφάλι της μητέρας της στην ποδιά της, μας δείχνει ότι εκλιπαρεί για τροφή, ενώ θυμάται τους ταύρους στην αρένα και τον άδικο σφαγιασμό τους όπως τώρα αυτοί είναι στην ίδια θέση. Η τελευταία φιγούρα στο κάτω μέρος του πίνακα είναι ένας άνδρας που εκλιπαρεί για βοήθεια και τροφή.
Το άλογο που είναι κάτω από το κεφάλι του Πικάσο δείχνει ότι ο Πικάσο ήθελε το έργο του να καλπάσει σε όλο τον κόσμο και να φύγει από τον κλειστό κύκλο του, γι’ αυτό και εξάλλου έστειλε τον πίνακα στο Παρίσι το 1937. Το ένα πόδι του άλογου στο πίσω μέρος του κάτω στον πίνακα κρατά κάτι μικρό. Αυτή είναι η αμοιβή του πίνακα, κάτι λίγα χρήματα καταλήγει την γνώμη του προς το τέλος της υπόθεσης, δηλαδή της έκθεσης του πίνακα σε σχέση με την μεγάλη δόξα που θα έχει. Ενώ το σώμα του άλογου είναι προς εκείνον, ο Πικάσο με το χέρι του που κρατά το κερί στρέφει το πρόσωπο του άλογου προς την άλλη κατεύθυνση που έχει το σώμα του, δηλαδή προς άλλες χώρες να καλπάσει μακρινές.
Στην συνεχεία αν προσέξουμε κάτω από το κεφάλι του Πικάσο βλέπουμε μέσα από τον μανδύα του να ξεπροβάλει μια όμορφη γυναίκα ενώ το κορμί της είναι κρυμμένο μέσα στον μανδύα του. Αυτό σημαίνει ότι ο Πικάσο διατηρεί κρυφή σχέση με αυτή την επιφανή καλοαναθρεμμένη γυναίκα η οποία τον θαυμάζει, τον στηρίζει και κοιτάζει το κερί, δηλαδή την ιδέα του για την Γκουέρνικα ενώ πιστεύει στην επιτυχία του.
Κάτω απ αυτήν την γυναίκα ξεπροβάλλει μια άλλη γυναίκα με σκεπασμένο το στόμα κρατώντας ένα παιδί. Είναι η γυναίκα του η οποία εγκαταλείπει το σπίτι τους με το παιδί τους, στενοχωρημένη και ντροπιασμένη χωρίς να μιλήσει σε κανένα για την σχέση του άντρα της, γι’ αυτό έχει μαντήλι στο στόμα και σκυμμένο κεφάλι.
Στην άκρη δεξιά του πίνακα υπάρχει μια γάμπα και μια πατούσα σε προσπάθεια σπρωξίματος. Αυτό υπονοεί ότι ο Πικάσο είναι εκείνος που σπρώχνει και τα προσωπικά του αλλά και τα επαγγελματικά του με όλη την δύναμη του εκείνον που αυτός θέλει, ενώ η ωραία γυναίκα τον στηρίζει με το χέρι της φανερά (το χέρι που βγαίνει στο πλάι της).
Στο επάνω μέρος δεξιά του πίνακα ένας άνδρας δεν μπορεί να καταπιεί ένα τετράγωνο σχήμα. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι στην Γκουέρνικα δεν μπορούν να καταπιούν το γεγονός του βομβαρδισμού. Στο κάτω μέρος του πίνακα δυο χέρια σφίγγουν το ένα με το άλλο. Είναι οι κρυφές συμφωνίες των πολίτικων που έγιναν για αυτόν τον πόλεμο.
Στο αριστερό μέρος του πίνακα σε κλισέ υπάρχει ένα βουνό που καπνίζει. Η σημασία του είναι ότι η υπόθεσης έκλεισε για την Γκουέρνικα αλλά οι φήμες και τα σχόλια συνεχίζονται. Επίσης ο ταύρος δίπλα στο βουνό και κάτω η γυναίκα με ένα μωρό στην αγκαλιά και το νεκρό κεφάλι της μητέρας της στην ποδιά της, μας δείχνει ότι εκλιπαρεί για τροφή, ενώ θυμάται τους ταύρους στην αρένα και τον άδικο σφαγιασμό τους όπως τώρα αυτοί είναι στην ίδια θέση. Η τελευταία φιγούρα στο κάτω μέρος του πίνακα είναι ένας άνδρας που εκλιπαρεί για βοήθεια και τροφή.
Αποκωδικοποίηση των πινάκων του Αδόλφου Χίτλερ
Ο Αδόλφος Χίτλερ στη νεαρή του ηλικία ήθελε να γίνει ένας επιτυχημένος καλλιτέχνης. Απέτυχε 2 φορές στις εξετάσεις για την Ακαδημία Τεχνών κάτι το οποίο τον έκανε να ζωγραφίζει στους δρόμους για 5 μάρκα το έργο.
Σε αυτόν τον πίνακα, φαίνεται ότι είναι ένας άνθρωπος ευφυής, ανήσυχος για τα παγκόσμια γεγονότα, ένας άνθρωπος που παρατηρούσε τους άλλους στην κάθε τους λεπτομέρεια (εξ’ άλλου το έχουν αυτό οι ζωγράφοι). Δείχνει να παρατηρεί τους άλλους θέλοντας να εμβαθύνει στο τι θέλουν και τι τους επηρεάζει και στο πώς αυτός μέσω των ατελειών τους και των θέλω τους πώς μπορεί να ωφεληθεί. Καταλαβαίνει ότι οι άνθρωποι αισθάνονται μικροί και ανήμποροι απέναντι στους θρησκευτικούς ηγέτες που τους κοιτούν με μάτια αγάπης, υπεροψίας και ανωτερότητας.
Παρατηρεί ότι πολλοί περνούν απ’ έξω και λίγοι μπαίνουν μέσα από αγάπη για τον Θεό. Θεωρούσε τη θρησκεία υπερέχουσα και ζήλευε τους κληρικούς για τις τιμές που απολάμβαναν και που έλεγχαν τα πλήθη. Θεωρούσε ότι για να γίνει κάποιος ιερωμένος πρέπει να έχει αγάπη για τον Θεό και ότι έχει περιορισμούς στη ζωή του και γι’αυτό δεν του ταίριαζε αυτός ο τίτλος. Έψαχνε κάπου να συνταυτιστεί για να έχει διακρίσεις. Ήθελε μια δική του αυτοκρατορία μεγάλη σαν της εκκλησίας. Θεωρούσε τον εαυτό του ωραίο άνδρα αλλά κάτι στο οικογενειακό του δέντρο αμαύρωνε την εικόνα του (εικάζεται ότι η μητέρα του ήταν Εβραία)
Σκεφτόταν να ενώσει όλους τους λαούς της γης γύρω του στο θέλημά του και φοβόταν ότι 2 παγκόσμιες δυνάμεις θα τον εμπόδιζαν να πραγματοποιήσει το όνειρό του μόλις εδραιωνόταν. Θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους και προσπαθούσε να ξεχωρίσει, εξ ου και το να γίνει ζωγράφος. Ήθελε να γίνει διάσημος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Έδειχνε αγάπη για τη θρησκεία του γι’ αυτό και είχε τον αγκυλωτό σταυρό σήμα της αυτοκρατορίας του. Σήμα που δείχνει την προβολή του εαυτού του να καλπάζει με οποιοδήποτε κόστος γι’ αυτόν και για τους άλλους τάχα για ιερό σκοπό φέρνοντας καλύτερες μέρες για όλο τον κόσμο.
Παρατηρεί ότι πολλοί περνούν απ’ έξω και λίγοι μπαίνουν μέσα από αγάπη για τον Θεό. Θεωρούσε τη θρησκεία υπερέχουσα και ζήλευε τους κληρικούς για τις τιμές που απολάμβαναν και που έλεγχαν τα πλήθη. Θεωρούσε ότι για να γίνει κάποιος ιερωμένος πρέπει να έχει αγάπη για τον Θεό και ότι έχει περιορισμούς στη ζωή του και γι’αυτό δεν του ταίριαζε αυτός ο τίτλος. Έψαχνε κάπου να συνταυτιστεί για να έχει διακρίσεις. Ήθελε μια δική του αυτοκρατορία μεγάλη σαν της εκκλησίας. Θεωρούσε τον εαυτό του ωραίο άνδρα αλλά κάτι στο οικογενειακό του δέντρο αμαύρωνε την εικόνα του (εικάζεται ότι η μητέρα του ήταν Εβραία)
Σκεφτόταν να ενώσει όλους τους λαούς της γης γύρω του στο θέλημά του και φοβόταν ότι 2 παγκόσμιες δυνάμεις θα τον εμπόδιζαν να πραγματοποιήσει το όνειρό του μόλις εδραιωνόταν. Θεωρούσε τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους και προσπαθούσε να ξεχωρίσει, εξ ου και το να γίνει ζωγράφος. Ήθελε να γίνει διάσημος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Έδειχνε αγάπη για τη θρησκεία του γι’ αυτό και είχε τον αγκυλωτό σταυρό σήμα της αυτοκρατορίας του. Σήμα που δείχνει την προβολή του εαυτού του να καλπάζει με οποιοδήποτε κόστος γι’ αυτόν και για τους άλλους τάχα για ιερό σκοπό φέρνοντας καλύτερες μέρες για όλο τον κόσμο.
O πίνακας αυτός μας δείχνει ότι είχε 3 επιλογές στη ζωή του. Να κάνει τη δουλειά του ζωγράφου την οποία είχε καταλάβει ότι ήταν χωρίς μέλλον και χρήματα. Σκεφτόταν σαν 2η επιλογή ίσως την ιεροσύνη αλλά του φαινόταν στενός ο δρόμος, χωρίς επιλογές πολλές. Και ένας 3ος δρόμος ανοιχτός και μεγαλύτερος, αυτός της καριέρας στρατιωτικού.
Βλέπουμε τον Χίτλερ να κάθεται στην πρώτη γέφυρα, δηλαδή στη θέση που βρισκόταν σαν ζωγράφος με λίγες επιτυχίες επιβίωσης και χρημάτων. Σκεφτόταν το επόμενο επιχείρημα, τη 2η γέφυρα, το να ασχοληθεί δηλαδή με την ιεροσύνη γιατί έβλεπε ότι εκεί θα ήταν εξασφαλισμένος οικονομικά αλλά θα μπορούσε να ανέβει και κοινωνικά. Όμως κατάλαβε ότι δεν θα τα κατάφερνε επειδή είχε αγάπη στο γυναικείο φύλο και ήταν ωραιοπαθής.
Καταλάβαινε ότι η 3η επιλογή να γίνει στρατιωτικός θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τον άνθρωπο και την είχε αφήσει ως τελευταία επιλογή. Αισθανόταν αποτυχημένος και διαγραμμένος από την κοινωνία και του περνούσε πολλές φορές η ιδέα της αυτοκτονίας αν τελικά δεν πετύχαινε στην επαγγελματική του αποκατάσταση. Μελετούσε τα πράγματα με μαθηματική ακρίβεια και έδινε περιθώρια στον εαυτό του να επιτύχει κάτι μέσα σ’ ένα χρονικό διάστημα, διαφορετικά απαιτούσε από τον εαυτό του να παραιτηθεί. Σκεφτόταν ότι αν γινόταν στρατιωτικός θα έπρεπε να οργανώνει πολέμους και έβρισκε τον εαυτό του ότι ήταν ικανός να το κάνει αυτό με ακρίβεια.
Όμως τελικά αποφάσισε την 3η λύση. Η τρίτη γέφυρα είναι η τρίτη του επιλογή να γίνει στρατιωτικός, κάτι που πάλι θα τον εξασφάλιζε οικονομικά αλλά θα μπορούσε και να διαπρέψει. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και μόνο η Αθηνά μπορεί να το δει και να σας το δείξει στον πίνακα με τη γέφυρα. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά κάτω από την τρίτη κάμαρα της γέφυρας θα δείτε δύο στρατιώτες με κράνη, ενώ έξω από αυτήν θα δείτε ένα πολυβόλο και στη γωνία του πίνακα θα δείτε όχλο.
Σκεφτόταν επίσης, πως θα μπορούσε να κάνει επεκτατικές μάχες και πως χρειαζόταν μεγαλύτερος εξοπλισμός όπλων με μεγαλύτερη εμβέλεια και δυνατό, επίλεκτο στρατό. Φανταζόταν ότι εάν πετύχαινε κάτι στο στρατιωτικό σύστημα ο κόσμος θα τον σεβόταν ως εξουσία και θα είχαν το φόβο του, με αποτέλεσμα να τους καθυποτάξει. Αυτά τα ζωγράφισε χωρίς να το καταλάβει, υποσυνείδητα του βγήκαν μέσα στα νερά του ποταμού. Όλα αυτά σημαίνουν ότι έκανε την επιλογή να ελέγξει τις μάζες των ανθρώπων με τα όπλα και έτσι να γίνει σπουδαίος όπως ακριβώς ήθελε, με όποιο κόστος και συνέπειες και αν είχε αυτό.
Βλέπουμε τον Χίτλερ να κάθεται στην πρώτη γέφυρα, δηλαδή στη θέση που βρισκόταν σαν ζωγράφος με λίγες επιτυχίες επιβίωσης και χρημάτων. Σκεφτόταν το επόμενο επιχείρημα, τη 2η γέφυρα, το να ασχοληθεί δηλαδή με την ιεροσύνη γιατί έβλεπε ότι εκεί θα ήταν εξασφαλισμένος οικονομικά αλλά θα μπορούσε να ανέβει και κοινωνικά. Όμως κατάλαβε ότι δεν θα τα κατάφερνε επειδή είχε αγάπη στο γυναικείο φύλο και ήταν ωραιοπαθής.
Καταλάβαινε ότι η 3η επιλογή να γίνει στρατιωτικός θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τον άνθρωπο και την είχε αφήσει ως τελευταία επιλογή. Αισθανόταν αποτυχημένος και διαγραμμένος από την κοινωνία και του περνούσε πολλές φορές η ιδέα της αυτοκτονίας αν τελικά δεν πετύχαινε στην επαγγελματική του αποκατάσταση. Μελετούσε τα πράγματα με μαθηματική ακρίβεια και έδινε περιθώρια στον εαυτό του να επιτύχει κάτι μέσα σ’ ένα χρονικό διάστημα, διαφορετικά απαιτούσε από τον εαυτό του να παραιτηθεί. Σκεφτόταν ότι αν γινόταν στρατιωτικός θα έπρεπε να οργανώνει πολέμους και έβρισκε τον εαυτό του ότι ήταν ικανός να το κάνει αυτό με ακρίβεια.
Όμως τελικά αποφάσισε την 3η λύση. Η τρίτη γέφυρα είναι η τρίτη του επιλογή να γίνει στρατιωτικός, κάτι που πάλι θα τον εξασφάλιζε οικονομικά αλλά θα μπορούσε και να διαπρέψει. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και μόνο η Αθηνά μπορεί να το δει και να σας το δείξει στον πίνακα με τη γέφυρα. Αν παρατηρήσετε προσεκτικά κάτω από την τρίτη κάμαρα της γέφυρας θα δείτε δύο στρατιώτες με κράνη, ενώ έξω από αυτήν θα δείτε ένα πολυβόλο και στη γωνία του πίνακα θα δείτε όχλο.
Σκεφτόταν επίσης, πως θα μπορούσε να κάνει επεκτατικές μάχες και πως χρειαζόταν μεγαλύτερος εξοπλισμός όπλων με μεγαλύτερη εμβέλεια και δυνατό, επίλεκτο στρατό. Φανταζόταν ότι εάν πετύχαινε κάτι στο στρατιωτικό σύστημα ο κόσμος θα τον σεβόταν ως εξουσία και θα είχαν το φόβο του, με αποτέλεσμα να τους καθυποτάξει. Αυτά τα ζωγράφισε χωρίς να το καταλάβει, υποσυνείδητα του βγήκαν μέσα στα νερά του ποταμού. Όλα αυτά σημαίνουν ότι έκανε την επιλογή να ελέγξει τις μάζες των ανθρώπων με τα όπλα και έτσι να γίνει σπουδαίος όπως ακριβώς ήθελε, με όποιο κόστος και συνέπειες και αν είχε αυτό.
O πίνακας αυτός μας δείχνει ότι είναι σκεφτικός, στάσιμος και αμίλητος. Όπως ένας γάτος κοιτάζει το αφεντικό του και περιμένει τροφή, εδώ ο Χίτλερ σκέφτεται ποιος ανώτερός του μπορεί να τον βοηθήσει χωρίς να τον ικετεύσει. Βλέπει ότι δεν υπάρχει βοήθεια από κανέναν και είναι απογοητευμένος. Σκέφτεται λοιπόν πως θα τα καταφέρει μόνος του.
Αποκωδικοποίηση των πινάκων του Δημήτρη Μυταρά
Σε αυτόν τον πίνακα βλέπουμε την αγάπη του ζωγράφου για το σκύλο του. Ευχαριστιέται όταν τον ταΐζει και το θεωρεί καλό σκύλο αν και μερικές φορές γίνεται επικίνδυνος. Θα ήθελε να έχει κι άλλον σκύλο (αν δεν έχει ήδη) ενώ παράλληλα νομίζει πως του προσέχει τα νώτα. Ο σκύλος, από την άλλη, δείχνει τα δόντια του σε ξένους και αγριεύει.
Σε αυτόν τον πίνακα βλέπουμε την αφοσίωση του ζωγράφου στο έργο του και που ζωντανεύει τη μία του σκέψη μετά την άλλη, αλλά από την άλλη μεριά αυτό τον κουράζει με πόνους στην πλάτη του, τους ώμους και το δεξί του χέρι.
Αυτό το οποίο θέλει για τα έργα του είναι το να έχουν τη σφραγίδα του, το σημάδι του. Αισθάνεται δυνατός, άφοβος, πρωτοπόρος αλλά πάντα ανησυχεί για μια κακή κριτική. Αυτό που αντιπαθεί περισσότερο με αυτό είναι το γεγονός ότι συμβαίνει χωρίς να το γνωρίζει και είναι άγρυπνος να ρωτήσει το γιατί.
Απογοητεύεται για το ότι γερνάει και που θα πεθάνει στο μέλλον. Αγαπάει τους 2 κήπους του, ένα μεγάλο και ένα μικρότερο, και συχνά περνάει πολύ χρόνο εκεί. Επίσης, στεναχωριέται που πολλές φορές δεν μπορεί να κάνει περισσότερο για/με το σκύλο του.
Σε αυτόν τον πίνακα βλέπουμε την αφοσίωση του ζωγράφου στο έργο του και που ζωντανεύει τη μία του σκέψη μετά την άλλη, αλλά από την άλλη μεριά αυτό τον κουράζει με πόνους στην πλάτη του, τους ώμους και το δεξί του χέρι.
Αυτό το οποίο θέλει για τα έργα του είναι το να έχουν τη σφραγίδα του, το σημάδι του. Αισθάνεται δυνατός, άφοβος, πρωτοπόρος αλλά πάντα ανησυχεί για μια κακή κριτική. Αυτό που αντιπαθεί περισσότερο με αυτό είναι το γεγονός ότι συμβαίνει χωρίς να το γνωρίζει και είναι άγρυπνος να ρωτήσει το γιατί.
Απογοητεύεται για το ότι γερνάει και που θα πεθάνει στο μέλλον. Αγαπάει τους 2 κήπους του, ένα μεγάλο και ένα μικρότερο, και συχνά περνάει πολύ χρόνο εκεί. Επίσης, στεναχωριέται που πολλές φορές δεν μπορεί να κάνει περισσότερο για/με το σκύλο του.
Σε αυτόν τον πίνακα βλέπουμε την αγάπη του για τη γυναίκα του, τη θεωρεί αξιαγάπητη και ότι ζει ως βασίλισσα.
Παρακολουθεί τους καλλιτέχνες για την επίδειξη των έργων τους που κάνουν προσπαθώντας να δώσουν πνευματικότητα στο έργο τους ενώ προσπαθούν να τον πλησιάσουν με διάφορα μέσα αλλά και με διάφορους λόγους να έχουν συνεργασία μαζί του. Τους υπενθυμίζει με τον τρόπου του ότι είναι ο Μυταράς και είναι δυνατός και καλός ζωγράφος και θέλει να τον σέβονται.
Καταλαβαίνει πως ό,τι κάνουν οι άλλοι καλλιτέχνες το κάνουν από αγάπη αλλά και για τα χρήματα και ότι ο αριθμός των καλλιτεχνών συνεχώς αυξάνει. Προσπαθεί να είναι φιλικός με όλους αλλά τον εκνευρίζει το γεγονός ότι πάνε να του τη βγουν και να τον φτάσουν. Θεωρεί πολλούς από αυτούς ότι λένε περισσότερα για τον εαυτό τους απ’ ότι αξίζουν.
Θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό απ’ αυτούς ενώ με κάποιον τρόπο προσπαθεί να δώσει τις γνώσεις του σε μικρότερους σε ηλικία απ’ αυτόν. Η σύζυγός του παρακολουθεί και αναρωτιέται τι θα συμβεί σε όλους αυτούς τους νέους καλλιτέχνες, ποιο θα είναι το μέλλον τους.
Παρακολουθεί τους καλλιτέχνες για την επίδειξη των έργων τους που κάνουν προσπαθώντας να δώσουν πνευματικότητα στο έργο τους ενώ προσπαθούν να τον πλησιάσουν με διάφορα μέσα αλλά και με διάφορους λόγους να έχουν συνεργασία μαζί του. Τους υπενθυμίζει με τον τρόπου του ότι είναι ο Μυταράς και είναι δυνατός και καλός ζωγράφος και θέλει να τον σέβονται.
Καταλαβαίνει πως ό,τι κάνουν οι άλλοι καλλιτέχνες το κάνουν από αγάπη αλλά και για τα χρήματα και ότι ο αριθμός των καλλιτεχνών συνεχώς αυξάνει. Προσπαθεί να είναι φιλικός με όλους αλλά τον εκνευρίζει το γεγονός ότι πάνε να του τη βγουν και να τον φτάσουν. Θεωρεί πολλούς από αυτούς ότι λένε περισσότερα για τον εαυτό τους απ’ ότι αξίζουν.
Θεωρεί τον εαυτό του ξεχωριστό απ’ αυτούς ενώ με κάποιον τρόπο προσπαθεί να δώσει τις γνώσεις του σε μικρότερους σε ηλικία απ’ αυτόν. Η σύζυγός του παρακολουθεί και αναρωτιέται τι θα συμβεί σε όλους αυτούς τους νέους καλλιτέχνες, ποιο θα είναι το μέλλον τους.
Σε αυτόν τον πίνακα βλέπουμε ότι πρόκειται για ένα άτομο πνευματικό που έχει την πρωτιά σε αυτό που κάνει και τον ακολουθούν κάποιοι με κατώτερες ικανότητες κατά την άποψή του.
Αισθάνεται ασφαλής και οχυρωμένος με τη δουλειά του και το σπίτι του, επιτυχημένος και προσηλωμένος σε αυτό που κάνει. Έχει καθορίσει πλέον την πορεία του αν και αυτό τον αποθαρρύνει και τον απογοητεύει λίγο διότι ξέρει ότι θα μπορούσε και έχει τις ικανότητες να κάνει περισσότερα και καλύτερα πράγματα.
Ο αγώνας του για να έχει την πρωτιά τον έχει λίγο στραπατσάρει ψυχολογικά και σωματικά. Αγωνίζεται να ανέβει περισσότερο ψηλά επαγγελματικά και σκέφτεται πώς μπορεί το έργο του να έχει μεγαλύτερη χρηματική αξία.
Υπάρχουν φορές που θέλει να ξεκουράζεται και να μην κάνει τίποτα άλλο παρά να σκέφτεται πώς να κάνει κάτι καινούργιο. Του αρέσει να κάνει ταξίδια ινκόγκνιτο και θαυμάζει το ωραίο φύλο. Τα ταξίδια που κάνει ενώ ξεκινούν για αναψυχή τελικά καταλήγουν σε επαγγελματικές επισκέψεις και συμφωνίες σε αξιόλογους χώρους.
Αισθάνεται ασφαλής και οχυρωμένος με τη δουλειά του και το σπίτι του, επιτυχημένος και προσηλωμένος σε αυτό που κάνει. Έχει καθορίσει πλέον την πορεία του αν και αυτό τον αποθαρρύνει και τον απογοητεύει λίγο διότι ξέρει ότι θα μπορούσε και έχει τις ικανότητες να κάνει περισσότερα και καλύτερα πράγματα.
Ο αγώνας του για να έχει την πρωτιά τον έχει λίγο στραπατσάρει ψυχολογικά και σωματικά. Αγωνίζεται να ανέβει περισσότερο ψηλά επαγγελματικά και σκέφτεται πώς μπορεί το έργο του να έχει μεγαλύτερη χρηματική αξία.
Υπάρχουν φορές που θέλει να ξεκουράζεται και να μην κάνει τίποτα άλλο παρά να σκέφτεται πώς να κάνει κάτι καινούργιο. Του αρέσει να κάνει ταξίδια ινκόγκνιτο και θαυμάζει το ωραίο φύλο. Τα ταξίδια που κάνει ενώ ξεκινούν για αναψυχή τελικά καταλήγουν σε επαγγελματικές επισκέψεις και συμφωνίες σε αξιόλογους χώρους.
